Vur sırtına, vur sırtınaDostun oldum vur sırtına
Madem ki ben kaldıramam
Derdimi al vur sırtına
Duman kalır, duman kalır
Ocak tüter duman kalır
Ben yanarım hiç tükenmem
Benden sonra duman kalır
Ah ne fayda, ah ne fayda
Kefen beyaz ha ne fayda
Bir hayına yaş dökersin
Kadrin bilmez ah ne fayda
Kalan kalır, kalan kalır
Giden gider kalan kalır
Ben giderim geri gelmem
Benden sonra kalan kalır
Meydan kalır, meydan kalır
Yiğit ölmez meydan kalır
Yere vurma hatırımı
Sana kahpe meydan kalır.
Söz: Yusuf Hayaloğlu
Müzik: Ahmet Kaya
“evvela dişlerimiz döküldü
sonra saçlarımız
arkasından birer birer arkadaşlarımız
şu canım dünyanın orta yerinde
yalnız başına yapayalnız
kırılmış kolumuz, kanadımız
tatlı canımızdan usanmışız
bu canım dünyanın orta yerinde
hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize
yalan mı?
gözünü sevdiğim karıncalar
işte: hamsiler sürü sürü…
arılar bölük bölük geçer
leylekler tabur tabur
ya bizler? eşrefi mahlukat!..
boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz
bizler bölük bölük
bizler tabur tabur
bizler sürü sepet
yalnız birbirimizi öldürmüşüz…”
Bedri Rahmi Eyüboğlu – Arkadaş Dökümü