uzaklardan gelen kuş
sanki dikenlerini kaybeden bir gül
savruldu öyle ki gözden kayboldu
yorgundu kanatları, yolu uzundu
kaçarcasına inatla çırpınan kuş
gök yüzünde balığa bürünen kuş
süzülüyordu tek bir kanat çırpmadan
adeta yenildim dercesine
neydi onu kanat çırpmaktan alıkoyan
iki kömür göz müydü, bizler gibi
yakınıma gelen kuş
yoksa ben miydim kanat çırpmayanben miydim yorulan, yenilen
iki kömür gözü bekleyemeyen
korkak olan ben miydim
Umut Yılmaz