Gamsız, boş yere ve çabasız yaşamıştım bunca yıl, ama yalnızca en acıyı yani senin acını yeterince sezdim. Kederden çabuk yaşlanmıştım, şimdi beni tekrar ilelebet gençleştirebilir misin.
Dokunmayın parlayayım, olana kadar
Sakın beyaz elbisemi çıkarmayın
Bakın gidiyorum doğrudan aşağıya
Bu güzel dünyadan
O muhkem yuvayaOrada az biraz sakin dinlenirim Sonra o körpe Nazar açılır Ak kılıftan kurtulur salınırım Kuşağım ve kudretim sıyrılır kalır
Ve malum yüce kılıklı endamlar Onlar karı kocaları sormazla Ve hiçbir urba, onca kırışıklar Nurlanmış bedene dokunmazlar
Gerçi gamsız ve çabasız yaşamıştım Ama yalnız en acıyı yeterince sezdim Kederden hayli çabuk ihtiyarlamıştım Hadi beni tekrar ilelebet gençleştirin Goethe