Ey insanoğlu! Kendini olduğundan büyük görme, hiç kimse vazgeçilmez değildir. Mezarlıklara baksana kendini vazgeçilmez sanan insanlarla dolu. Fani olan bu dünyada bu kadar kibirlenmek niye. Cehalettir insanı çirkinleştiren. Susuyorsam asaletimdendir. Yoksa vardır elbet her söze bir cevabım. Lakin önce söze bakarım, sonra söyleyene, cevap vermeye değer mi diye.
duyduğum, dokunduğum, gördüğüm
tattığım, kokladığım için var bu dünya
farkında olduğum için
kendim yazdım, kendim oynadım en başından beri
o yüzden ki bir dünya yarattım
roller verdim sahnedekilere
sevdim, sevgilim, paylaştım, dostum dedim
en derinimde hissettim
annem, kızdım da kıyamadım, babam dedim
geçer dediklerimi geçirdim
biter dediklerimi bitirdim
nefret ettiklerimi sildim, geçtim
gün oldu, silkindim, yeter dedim
geride bıraktıklarım
hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana
farkında olduğum için var oldunuz
vazgeçtiğim için bugün yoksunuz
bu nasıl bir cüret ki,
bir başka hayata müdahil olma
umarsızca sorgulama, pervasızca yargılama
hakkını bulur insan kendinde
haddinizi aşmayın ey faniler
ben yok olmayı kabullenirken
kar taneleri mütemadiyen
ayak izlerimi kapatmaktayken
güneş bile her gün batarken, sizdeki ne arsızlıktır
silinmeyi dahi kabul edemiyorsunuz
bir başka faninin zihninden
mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken
yerin üstündeki bu şatafat da neyin nesi oluyor acep
uğraştırmayın da dağılın hadi
dağılın ve gidin, ama bilin
kör cehalet çirkefleştirir insanları
suskunluğum asaletimdendir
her lafa verecek bir cevabım var
lakin bir lafa bakarım laf mı diye
bir de söyleyene bakarım adam mı diye
Mevlana
Mevlana Geçer Dediklerimi Geçirdim
Bir Cevap Yazın
Ey insanoğlu! Kendini olduğundan büyük görme, hiç kimse vazgeçilmez değildir. Mezarlıklara baksana kendini vazgeçilmez sanan insanlarla dolu. Fani olan bu dünyada bu kadar kibirlenmek niye. Cehalettir insanı çirkinleştiren. Susuyorsam asaletimdendir. Yoksa vardır elbet her söze bir cevabım. Lakin önce söze bakarım, sonra söyleyene, cevap vermeye değer mi diye.
duyduğum, dokunduğum, gördüğüm
tattığım, kokladığım için var bu dünya
farkında olduğum için
kendim yazdım, kendim oynadım en başından beri
o yüzden ki bir dünya yarattım
roller verdim sahnedekilere
sevdim, sevgilim, paylaştım, dostum dedim
en derinimde hissettim
annem, kızdım da kıyamadım, babam dedim
geçer dediklerimi geçirdim
biter dediklerimi bitirdim
nefret ettiklerimi sildim, geçtim
gün oldu, silkindim, yeter dedim
geride bıraktıklarım
hesap sormaya kalkmasın o yüzden bana
farkında olduğum için var oldunuz
vazgeçtiğim için bugün yoksunuz
bu nasıl bir cüret ki,
bir başka hayata müdahil olma
umarsızca sorgulama, pervasızca yargılama
hakkını bulur insan kendinde
haddinizi aşmayın ey faniler
ben yok olmayı kabullenirken
kar taneleri mütemadiyen
ayak izlerimi kapatmaktayken
güneş bile her gün batarken, sizdeki ne arsızlıktır
silinmeyi dahi kabul edemiyorsunuz
bir başka faninin zihninden
mezarlıklar, kendini vazgeçilmez sananlarla doluyken
yerin üstündeki bu şatafat da neyin nesi oluyor acep
uğraştırmayın da dağılın hadi
dağılın ve gidin, ama bilin
kör cehalet çirkefleştirir insanları
suskunluğum asaletimdendir
her lafa verecek bir cevabım var
lakin bir lafa bakarım laf mı diye
bir de söyleyene bakarım adam mı diye
Mevlana