Ali Özdemir Sözün Kalemi Şiiri

Kırdım sözün kalemini
Susun kelimeler artık
Sessizliğimde boğulun sözcükler
Bitsin bu işkence artık
Sükut altınmış geç öğretti hayat
Yokluğun da güzelmiş ey ayrılık.
Ali Özdemir
Çile-i Aşk

One Comment on “Ali Özdemir Sözün Kalemi Şiiri”

  1. Sözün bittiği yerde kırılır kalem, susar kelimeler lal olur gönül, altınsa sükut gümüş değil midir söz, kimi susarak konuşur kimi susayarak, sevgilinin yokluğundadır güzel ayrılık…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir