♥Kul Hoca Ahmedim, nefsimi teptim geriye, ondan sonra cananımı arayıp buldum sonunda, ölmeden önce can vermenin derdini çektim, bu dert ne güzelmiş, bir ve Var’ım artık, cemalini görür müyüm yeniden.♥

Gözümü yumup ta açınca erişti altmış
Bel bağlayıp ben eylemedim bir iyi iş
Gece gündüz gamsız yürüdüm ben, yaz ve kış
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Altmışbirde pişmanım günahımdan
Ey dostlar, çok korkuyorum İlah’ımdan
Candan geçip kurtuluş dileyim Allah’ımdan
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Altmışiki yaşta Allah ışık saldı
Baştan ayağa gafletlerim yok eyledi
Canım, gönlüm, aklım, şuurum “Allah!” dedi
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Altmışüçte çağrı geldi; “Kul yere gir
Hem canınım, cananınım, canını ver
Hu kılıcını ele alıp nefsini kır
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Kul Hoca Ahmed, nefsi teptim, nefsi teptim
Ondan sonra cananımı arayıp buldum
Ölmeden önce can vermenin derdini çektim
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm

Hoca Ahmet Yesevi
Divanı Hikmet
7. Hikmet