♥Elli beş yaşına gelince ben gül yüzünü görebilmek için dilenci oldum kapında, senin için kavruldum, senin için yandım, gül gibi yok oldum kapında yandım bittim kül oldum.♥
Ellidörtte bedenlerimi ağlar eyledim
Marifetin meydanında dolandım
İsmail gibi aziz canımı kurban eyledim
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Ellibeşte cemal için dilenci oldum
Kavruldum, yandım, gül gibi ta ki yok oldum
Allah’a hamdolsun cemal arayıp eda oldum
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Ellialtı yaşa ulaştı dertli başım
Tevbe eyledim, akar mı ki gözden yaşım
Erenlerden nasip almadan taş gönülüm
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Elliyedi yaşta ömrüm yel gibi geçti
Ey dostlar, amelsizim, başım kurudu
Allah a hamd olsun, pir-i kamil elimi tuttu
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Ellisekiz yaşa girdim, ben habersiz
Kahhar Malik’im nefsimi eyle zir ü zeber
Himmet versen, kötü nefsime vursam teber
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Ellidokuz yaşa ulaştım, feryad ve figan
Can verirken cananımı akla, getirmedim
Ne yüz ile sana söyleyeyim, eyle azad
Bir ve Var’ım, cemalini görür müyüm
Hoca Ahmet Yesevi
Divanı Hikmet
7. Hikmet