Ahmed Arif Hasretinden Prangalar Eskittim
Hasretinden prangalar eskittim.Sensiz bu kaçıncı mevsim, bu nasıl yalnızlık.Bırakmıyor geleyim bu kahpe mapusluk.Zindanlar soğuk, zindanlar karanlık.Alem uyur rahat yatağında, uykusuz geceler kalır bana.Öyle bir düştünki içime dipsiz bir kuyu gibi.Çıkmıyor yüreğimden deli sevdan.Yokluğun cehennem olmuş, bırakmıyor peşimi.Hasretinden prangalar eskittim.
Seni anlatabilmek sen
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni anlatabilmek seni
Namussuza, halden bilmeze
Kahpe yalana
Ard arda kaç zemheri
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım
Kaç leylim bahar
Hasretinden prangalar eskittim
Saçlarına kan gülleri takayım
Bir o yana
Bir bu yana
Seni bağırabilsem seni
Dipsiz kuyulara
Akan yıldıza
Bir kibrit çöpüne varana
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin
Yitirmiş öpücükleri
Payı yok, apansız inen akşamdan
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene
Seni anlatabilsem seni
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini
Ahmed Arif
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
Bu yazı
Edebiyat,
Şiir kategorisine gönderilmiş ve
Ahmed Arif,
Ahmed Arif şiirleri,
Ahmed Arif sözleri,
ahmet arif,
ahmet arif hasretinden prangalar eskittim,
ahmet arif şiirleri,
bahar,
cehennem,
cıgara,
dalga,
dipsiz kuyu,
hasret,
hasretinden prangalar eskittim,
hasretinden prangalar eskittim şiiri,
kahpe,
kibrit çöpü,
leylim,
namussuz,
okyanus,
pranga,
tılsım,
yokluk,
zemheri,
zindan ile etiketlenmiş.
Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.
Hasretinden prangalar eskittim.Sensiz bu kaçıncı mevsim, bu nasıl yalnızlık.Bırakmıyor geleyim bu kahpe mapusluk.Zindanlar soğuk, zindanlar karanlık.Alem uyur rahat yatağında, uykusuz geceler kalır bana.Öyle bir düştünki içime dipsiz bir kuyu gibi.Çıkmıyor yüreğimden deli sevdan.Yokluğun cehennem olmuş, bırakmıyor peşimi.Hasretinden prangalar eskittim.
Seni anlatabilmek sen
İyi çocuklara, kahramanlara
Seni anlatabilmek seni
Namussuza, halden bilmeze
Kahpe yalana
Ard arda kaç zemheri
Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu
Dışarda gürül gürül akan bir dünya
Bir ben uyumadım
Kaç leylim bahar
Hasretinden prangalar eskittim
Saçlarına kan gülleri takayım
Bir o yana
Bir bu yana
Seni bağırabilsem seni
Dipsiz kuyulara
Akan yıldıza
Bir kibrit çöpüne varana
Okyanusun en ıssız dalgasına
Düşmüş bir kibrit çöpüne
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin
Yitirmiş öpücükleri
Payı yok, apansız inen akşamdan
Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene
Seni anlatabilsem seni
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini
Ahmed Arif