Yavuz Bülent Bakiler Gözlerin İstanbul Oluyor Birden

Güne seninle başlamak ne güzel şey.Seninle yaşamak, seninle yaşlanmak ne güzel şey.Günü seninle bitirmek ne güzel şey.Yaşadığım her anda sen varsı.İstanbul kadar güzelsin.Sensiz uzak bir dağda esen rüzgar gibiyim.Ne olur çıkıp gelsen.Ansızın kalbimin ortasına düşsen.Gözlerin İstanbul oluyor her dem.Baktığım her yerde gözlerin var.
 
 
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
Martılar konuyor omuzlarıma
Gözlerin İstanbul oluyor birden
Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen
Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek
Kalbim, Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
Martılar konuyor omuzlarıma
Gözlerin İstanbul oluyor birden
 
Yavuz Bülent Bakiler

1 yorum

    • Misafir on 23.08.2012 at 03:31
    • Cevapla

    “…Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
    Kimse görmüyordu bizi
    Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
    Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
    Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi

    Şimdi, seni düşünüyorum Cebeci yollarında
    Rüzgarlar esiyor, serin
    Paramparça düşmüş gönül ufkuma
    İki yıldız gibi gözlerin…”

    Bu şiirini kendisinden canlı dinlemiştim Ankara’da. Hem güzel yazıyor hem de güzel seslendiriyor.

Bir yanıt yazın

E-Posta adresiniz yayınlanmayacaktır.