“Ölmek istemiyorum”…
Günahlarınız kadar yaşasam yeter.
Ya da gülüşünü görsem sevdiklerimin,
Annemin gelinliği kadar temiz gömülsem,Şehitler gibi uğurlanmak değil hayalim.
“Ölmek istemiyorum”
küçük kızımın avuçlarından çiçekler alsam.
Bir anneler günü sabahı öperek uyandırılsam.
Keşkelerimle, iyikilerimi karşılaştırdığım basit bir hayatım olsa.
Yaşlansam kendi büyüdüğüm çukurda,
Yürüsem yağmurda, memleket türküleri dinlesem.
Bende kızımın parmaklarına kınalar yaksam.
“Ölmek istemiyorum”
konuşsam susar tüm katiller, çığlıklar hıçkırık olur tüm öksüzlerin boğazında.
Susarsanız ölür tüm kadınlar.
Toprak kana susar, silahlar bele batar, öksüz kalır çocuklar.
“Ölmek istemiyorum” ,
Haykırırken korkuyorum. Sesim yürekleri titretiyor ama duyulmuyorum.
Sanki Ölüyorum…

Emrah Can Vayni