Bin kere cefa etsende bana sefa gönderdin derim, bin bir defa bozsanda dillerini gayet şirin gelir bana, gurbet elleri kendine yurt edinmek istesende yollarımı bağlama, senin yolların bağlana dostum.
Bin cefalar etsen almam üstüme
Gayet şirin geldi dillerin dostum
Varıp yad ellere meyil verirsen
Kış ola bağlana yolların dostum
İlahi onmaya yardan ayıran
Bahçede bülbüller ötüyor uyan
Kula gölge olsa Allah’a ayan
Senden ayrılalı gülmedim dostum
Pir Sultan Abdal’ım gülüm dermişler
Bu şirin canıma nasıl kıymışlar
İster isem dünya malın vermişler
Sensiz dünya malın neylerim dostum
Pir Sultan Abdal