Bahadır Günsür Üsküdar’da Bir Gece

Üsküdar’da bir gece vakti yalnızlığı taşıyorum
Omuzlarımda.
Gündüzün tüm ihtişamından uzak,
Ürkek baykuş sesleri kaplıyor yüreğimi.
Gökyüzünden yıldızlar dökülüyor avuçlarıma,
Kurumuş birkaç yorgun yaprak geçiyor önümden.
Rüzgâr hiç olmadığı kadar telaşlı esiyor
Ve senin adımların bölüyor yalnızlığımı.
Uzaktan çok uzaktan taşıyor ay,
Parıltısını gözlerinin.
Toprak bir güvercin kanadı yumuşaklığında bu akşamAdımların incinmesin diye.
Tatlı bir rüyada buluyorum kendimi
Yaklaştıkça üzerime.
Gülüşündeki merhamet, idamlık bir mahkûmun
Son dileği kadar istenilesi.
Üsküdar’da bir gece vakti yalnızlığı taşıyorum
Omuzlarımda.
Soğuk, bir kurşun gibi delerken bedenimi,
En sıcak şarkılarla çıkıp geliyorsun uzaklardan.
Bir bahar tazeliği taşıyorsun yanaklarında,
İçimdeki fırtınalı mevsimleri değiştiren.
İnceden inceye bir güneş sızıyor gökyüzünden üzerine,
Koşup bir gölge olmak istiyorum, ama nafile.
Ayaklarım takılıyor hislerine.
Bir vapur sesi çınlıyor kulaklarımda, başım dönüyor, avuçlarım terliyor
Sırılsıklam ruhum peşinden devriliyor yağmur kokan toprağa.
Gözlerim hafifçe kapanırken, koca bir şehir doğuyor üzerine.
Ellerinin beyazlığıyla aydınlanıyor Üsküdar.
Yüzümde bir gülümse, omuzlarımda yalnızlık
Ve kalbimde seninle birlikte toprağa karışıyorum sessizce.

Bahadır Günsür

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir