Şair halkın sevgisine çok değer verirse eğer zamanı geldiğinde onların gözünden düştüğünde veya yargılanmaya başladığında çok üzülebilir. Kontrol edilemeyen kalabalıklardan insanın başına her türlü kötülük gelebilir.
Ey şair! Değer verme sevgisine sen halkınTez geçer gürültüsü zafer övgülerinin
Aptalın yargısına, soğuk kalabalığın
Gülüşüne de boş ver, aldırışsız ol, sakin
Sen çarsın: Yalnız yaşa. Yürü özgür yolunda
Özgür akıl nereye götürüyorsa seni
Yetiştir emeğinin sevgili meyvesini
Ödül beklemeksizin soylu çabalarına
Ödül sendedir, çünkü en yüce yargıç sensin
Ürününe en titiz değer biçebilensin
Ey güç beğenir usta, sen ondan hoşnut musun
Hoşnutsan, kalabalık varsın küfretsin sana
Tükürsün ateşinin tutuştuğu mihraba
Şımarık bir inatla rahleni sarsıp dursun Aleksandr Sergeyeviç Puşkin