Abdulsemed Geçit Özlem Hasret

Madem ki düzen böyle biz de çekeceğiz veyahut uyacağız böyle böyle
Madem ki sevdik, gönül verdik alışacağız varken yokluğuna yokken varlığına..
İnanarak inandırarak yaşayacağız
Okyanusta bir tek kum tanesi kalana kadar ruhumuzdan ruhlar, gözümüzden gözler fışkırana kadar inanacağız ve seveceğiz..
Güzellik dursun bir yana..
Manevi duygular yayılsın her bir tarafa
Gönül dedik gönül verdik
Aşkından öteye gitmedik Allah’ınVeyahut yaşayıp ama ile devam ettik..
Severdik sevmesine demedik her zaman her dilde her gönülde her nefiste her celladına aşık olan masumane duygular gibi celladımızı beklerdik ama durduk ama duramadık ve durmayı bilmedik..
Sevdik dedik ya kardeşim dedik…
Ama hasretliktik hep
Gelecekteki gelmemezlikte saklı kalan histik
Hissettik hatta ve hatta hissettiklerimizle boğulduk, zaman geldi ağlamayı unuttuk zaman geldi zaman gelmedi
Özlemek bir yana diyerek devam ettik ama nokta koymayı unuttuk cümlemize..
Cümleten cümlenizin Allah belasını dedim zamanında
Gülü koklamadım ki daha önce
Şimdi gülü koklayayım..
O Güldür dedim o hep güldür benim için gül
İçim içime sığdığında ağlamaktan güldüm..
Gülesiye öldüm ölesiye güldüm
Habersizce haber verdim bir anlam veremeden
Haberimde yoktu ki haberdar edeyim
Aradım ama aramadım desem yeri midir ?
Geldim dedim ya son haddine kadar geldim
Ahlar feryat figan oldu annemin hasretiyle
Güller diken oldu ki bu da yetmişti huzursuza sebep ..
Gel dedik dedik dedik
Her bir toplum adını aldı toplu toplu
Aklın yolu fikirden geçti
Gelecekti ki geldi
Her bir sene
Ağlar durur
Sen ben
Hele
He
H
P
.
.

Abdulsemed Geçit
2 temmuz 2018
01:24

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir