Bırakmamalısın sevdiğinin elini, sevdiğinin arkasından herşeyi yapamazsın, onu unutamazsın, unutturamazsın ve asla unutturmamalısın, sen öylece sevdiğine bakamazsın, bakmamalısın, sen sevdiğine sonsuza dek, sahip çıkmalısın, ister yarin olarak, ister dostun olarak.
Birini kaybettin mi
Arkasından konuşmamalısın diyorum
Seviyor ya da nefret ediyor olabilirsin
Ama karışamazsın onun yazgısına
Diyemezsin onun erken gittiğini
Yeterince yaşayıp ömrünün bittiğini
Çünkü bilemezsin onun istediklerini
Duygusunu,düşüncesini,üzüntüsünü
Hayattan bıkıp bıkmadığını
Yaşamayı isteyip istemediğini
Pişmanlık insanın vicdanından gelir ve insanın ömrüne haciz koyar. Pişmanlıktan doğan hacizde insanın neyi var neyi yoksa herşeyini alır ve affedilinciye kadar insan borçlu yaşar.
Pişmanlık en büyük haciz, herşeyini alıyor insanın.
Ahmet Kara
Ne şehittir, ne gazi tutsak, bizim tutsakları kim kurtaracak, bu esareti vicdanlar nasıl unutsun, bizler tutsakların sahipleri nasıl unutalım, bu nasıl mahkeme kararı bizler neden konuşmayalım, söyleyin nasıl oldu bu olay, neden herkes yalan söyler.
Rehin alınmanız kalpleri deldi
İyi haberiniz düzenli geldi
Her biriniz bir cihana bedeldi
Anlatınız nasıl oldu bu olay
Rehine edinme ne şekil kolay
‘Akmam’ demedi mi Fırat’la, Dicle
Baş edemediniz mi çoklu hiçle
Karşılayışım buruk bir sevinçle
Anlatınız nasıl oldu bu olay
Deli sevdanın kutsal aşkıyım, kum tanesi kadar çok severken seni, çakıltaşı gibi ince hoyrat sevdam. Kutsal kitabımda, aklımda, fikrimde, yüreğimde hep sen varsın. Yüreğim hata yapsada sana dair, mantığımı bulamıyorum, mecburum köleliğe.
kutsal aşk, deli sevdam, kum tanesi, çakıltaşı,
kafamda incilin sureleri, aklımda kalbimde sen
sonunda insanı hürriyete götürecek en emin yol mantığıdır.
Perihan Çeri
Seni sevdiğim kadar beni sevseydin ne olurdu sanki, senden birşey kalmamasından korktun, öylesine bendeydin, beni öldürmekle kurtulabildin ancak benden, içimdeki aşkı, içimdeki çocukluğu öldürdün. Şimdi içimde ölen bir ben ile dolaşıyorum. Korkma sana kıyamadım.
İçimde ölen biri var, sen değilsin; Korkma! Benim.
Tuğrul Özdemir